MUDANYA MÜTAREKESİ
Lami Güray/ Mudanya, 11 Ekim 1949
Tarihe armağanım Mudanya benim adım,
Kurtuluş Savaşı’nda yürüdüm adım adım,
Saldırgan palikarya dökülünce denize,
Direnen delegeler, gelivermişti dize…
Sevr’i parçalayınca, yenilmez çelik ordum,
Zeytin yapraklarımla Lozan’da barış kurdum,
Kalbimde saklı durur, Mütareke Zaferi’m,
ATAM ve İNONU’mle, yurdumda hayat buldum…
Yıllarca özlemiyle, yanardım için için,
Altın anıt isterdim, İsmet İnönü için,
Bugün bu dileğimle, başbaşayım ne mutlu,
Ey kahraman Mudanya, Bayramın olsun kutlu ….
————————————————————————
MUDANYA’NIN KURTULUŞU
Lami Güray
Yüce Başkomutan emrini verdi,
“Ordular ilk hedefiniz Akdeniz” dedi,
Aslan Şükrü Çavuş hemen kükredi,
Düşmanı bağrında boğdun Mudanya…
Mehmetçik gürledi gün ağarınca,
Marmara inledi sahil boyunca,
Savaş sona erdi akşam olunca,
Düşmanı yurdundan kovdun Mudanya…
Şehitler mangası sinende yatar,
Zaferin tarihe sayfalar katar,
Her Türk’ün nabızı seninle atar,
Kurtuluş destanını yazdın Mudanya…..yukarı.
————————————————————————
MUDANYA MUDANYA
Bedia Tuna/ Mudanya, 1944
Ordu zafer kazandı nice başlar eğildi
Hiçbir savaş alanı senden üstün değildi.
Barışı imzalayan İNÖNÜ’nün eliydi,
Göğsünde şanlı “BELGE” taşıyorsun MUDANYA.
Denize dökülürken düşman diyordu “aman”
Türk Ordusu “her zaman savaşta yaman”
Dört yanı kaplamıştı, toptan tüfekten duman
Tarihin kucağında yaşıyorsun MUDANYA
Özgürlüğün düğümü destanlı güzel ilçe,
BAŞKUMANDAN “ordular hedefiniz” deyince,
Aslan MEHMETÇİK’lere düşman boyun eğince,
Çelenginle çağları aşıyorsun MUDANYA
Şehitler bahçesinde ŞÜKRÜ, TAHİR uyuyor,
Adsız ve KEFENSİZLER her olayı duyuyor.
Bu toprakta and içen hürlüğe baş koyuyor,
Kör saldırışa sen de şaşıyorsun MUDANYA
————————————————————————
İSKELEDE AKŞAM
Muhittin Cihanyandı/ Mudanya, 1998
Hava ılık, rüzgar suskun, mehtap vurmuş denize,
Martı susmuş, dalga durmuş, kaldık biz bize.
Limanda bir gemi, salınıyor gelince,
DENİZATI’n veriyor iskelene bir neşe.
Akşamları mehtabı seyredelim elele,
Kalplerimiz birleşsin, bakışalım gözgöze.
Rüya alemin demi, yaşıyorum ben yine.
Akşam oldu Muhittin, haydi sen git evine……yukarı.
————————————————————————
MUDANYA
İsmet Gür / Mudanya, 11 Ekim 1999
Nerde İnönü dersen artık tarihe geçmiş,
Vatan o evlâdına gönlünde mezar açmış.
Zor günlerin içinde hep onu göreceksin,
Türk’e vatan çok kutsal, öl dese ölecektim.
Marmara’nın incisi benim canım Mudanya’m.
Cumhuriyet özünde senin durumun ayna.
Şahlandıkça poyrazın, körfez birden uyanır,
Tarih seni hep ulvi yönüyle tanır.
Asırlardır hep böyle, hep denizle içiçe,
Martılar denizde oynaşır gündüz gece.
Zeytinin sofraların damak tadı Mudanya,
Seni çok seviyorum yaşa var ol Mudanya
————————————————————————————–
MARMARA’DA BİR KÖRFEZ
İsmet Gür / Mudanya, Aralık 1999
Gemlik Körfezi’nin semalarından,
Selamlar olsun Uludağ’ına,
Sahil şeridinde gezinip dururken,
Uğrayayım dedim Zeytinbağı’na.
Zeytinbağı derler denizle içiçe,
İskelesine üç beş kayık gelince,
Sende bu denizin kadrini bilince,
Maviye doymak doyulmak olur mu?
Denize açıldık kürekli yelkenle,
Birkaç balık tuttuk, amatör oltamla
Bir poyraz başladı, körfez uyandı,
Körfez kendine bizi yabancı sandı.
Mudanya tarihlere geçen bir belde,
Dolaş, doyamazsın o şirin sahilinde,
Eski tren garı şimdi değişti,
Sarı güller gibi denize kucak açtı.
ŞÜKRÜ ÇAVUŞ
